مدرسه علمیه فاطمیه بیاض

دوستی با ولی عصر از دو طریق است . 1. سلوک 2. جذبه . راه اول از طریق همان کارهایی است که از ما خواسته شده است . کارهایی چون درست رفتار کردن و عمل کردن به سخنان اهل بیت( علیهم السلام) و دعا کردن و انجام اعمال مستحبی به نیابت حضرت. اما راه دوم راه جهشی است که در کنار عمل به سخنان آن . انسان را سریع السیر به مقصد می رساند؛ البته ضابطه معینی ندارد ولی آن جور که از روایات بر می آید از دو راه است . 1. گرفتن دست افتاده. که طبق روایات دست افتاد یا دل شکسته ای که به سوی انسان می آید ، هدیه الهی است . انسان با گرفتن دست افتاده یا بدست آوردن دل شکسته به خصوص اگر مؤمن یا سید باشد هم اسم با حضرت می شود؛ زیرا یکی از اسامی حضرت “غوث الامه ” است .

صدها فرشته بوسه بر آن دست می زنند گر کار خلق یه گره بسته وا کنند

2. گریه بر ابا عبدالله الحسین (علیه السلام)
امام زمان (عج) در زیارت ناحیه خطاب به جد غریبش می فرماید: ” جد غریبم اگر زمانه بین ما فاصله انداخت و من نبودم که از تو دفاع کنم، صبح و شام برایت گریه می کنم و اگر اشک چشمم خشک شود ، خون گریه می کنم".
آقا سید کریم کفاش مردی بود که مجتهدین بزرگ به او ارادت داشتند و نزد او می آمدند و از محضرش استفاده می کردند. ایشان هفته ای یکبار به حضور امام زمان تشرف داشتند. یک روز امام زمان (عج) به ایشان فرمودند :” سید کریم اگر ما را نبینی چکار می کنی ، ایشان گفتند که آقا می میرم . حضرت فرمودند:” اگر این طور نبودی، ما رو نمی دیدی” .

عاشق که شد که یار به حالش نظر نکرد ای خواجه درد نیست و رنه طبیب هست.

آقا سید کریم خیلی با حضرت رفیق بودند. ایشان می گویند یک روز در صحن حرم عبدالعظیم بودم، آقا تشریف آوردند و فرمودند” سید کریم بریم زیارت جدم امام رضا(ع)” باایشان همراه شدم چند قدم که برداشتم در حرم امام رضا (ع) بودم بعد از زیارت فرمودند: ” بریم تهران سر قبر سید عبدالکریم لاهیجی” سر قبر ایشان رفتم ، ایشان به استقبال آمد و بعد از خوشآمد گویی، ایشان به سید کریم گفتند من از آقا شیخ مرتضی زاهد گله دارم . ما با هم رفیق و همدرس بودیم ؛ اما الان مدتی است که سر قبر من نیامده است . امام زمان(عج) فرمودند:” اقا مرتضی زاهد مریض بودند ، ما به نیابت ایشان آمدیم . از سرقبر لاهیجی بر می گشتیم . امام زمان (عج) فرمودند: ” لاهیجی تا وقتی که زنده بود ، هیج وقت دلم را نرنجاند".